Kahirapan, Pamana o Sumpa?

Philippines Economy

Ating baliktanawin ang nakaraan. Ang mundo ay napasailalim sa Ikalawang digmaang pandaigdig. Isa ang Pilipinas sa mga bansang lubhang naapektuhan ng giyera, sa kamay ng mga Hapon. Bagsak ang ekonomiya ng halos lahat ng bansang nasakop ng digmaan. Makalipas ang ilang taon matapos ang digmaan, isa ang Pilipinas sa may pinakamagandang takbo ng ekonomiya pangalawa sa Japan. Subalit nasaan ang Pilipinas ngayon?

Ito ang mga nasa isipan ni Jose. Paano nga ba, nag-ugat ang kahirapan sa Pilipinas? Ito ba ay pamana ng ating mga ninuno o sadyang sumpa na nangangakailangan ng mabisang panlaban.

Himayin natin ang tunay na kuwento. Ayon sa web site na nationsencyclopedia.

 

“The Philippine economy has experienced repeated boom-and-bust cycles in the 5 decades since the nation achieved independence from the United States in 1946. In the 1950s and early 1960s its economy ranked as the second most progressive in Asia, next to that of Japan.”

Di makapaniwala si Jose sa kanyang nabasa na ang kanyang inang bayan ay pumapangalawa sa Japan sa buong Asia.

Nasagot na kaagad ang unang katanungan ni Jose. Ang kahirapan ng Pilipinas ay hindi isang pamana. Mayaman at maunlad ang Pilipinas, lalo na sa likas na talino ng bawat mamamayang Pilipino. Maging sa likas na yamang dagat at lupa ay tunay na mayaman ang Pilipinas. Ayon naman sa web site na Wikipedia.

“With a promising economy in the 1950s and 1960s, the Philippines in the late 1960s and early 1970s saw a rise of student activism and civil unrest against President Ferdinand Marcos who declared martial law in 1972. The peaceful and bloodless People Power Revolution of 1986, however, brought about the ousting of Marcos and a return to democracy for the country. The period since then was marked by political instability and hampered economic productivity.”

Ang ikalawang katanungan ni Jose ay nasagot din. Hinde isang sumpa ang kahirapan sa Pilipinas kundi kagagawan ng mga mamayan nito.

Hindi man naranasan ni Jose ang panahon ng katanyagan ng Pilipinas noong ito ay pumapangalawa pa sa Japan, subalit naranasan ni Jose ang matinding kahirapan sa buhay at nakita niya ang mga panahon na ang kanyang bansang sinilangan ay nalunod sa kahirapan.

Galing sa blog na Papiso piso. Ang batang si Jose ay nangarap na umahon sa kahirapan. Bilang tagapamahala ng bangko, narito ang mga pag-aaral na nasaliksik ni Jose na siyang dahilan ng kahirapan sa Pilipinas.

1.Pulitika – mahirap man tanggapin na makalipas ang pagdedeklara ng kalayaan sa Martial Law hanggang ngayon ang Pilipinas ay isa sa may magulong pamamalakad sa larangan ng pulitika. Talamak na katiwalian sa paggamit ng pondo, pansariling interest, pagkalulong sa kapangyarihan ito ang mga dahilan ng paghihirap ng Pilipinas. Ang pinaka higit na kakulangan na nakita ni Jose sa mga namamalakad sa pamahalaan ay ang “Kakulangan ng Pagmamahal nito sa bansang Pilipinas”

Malacanang Palace

2.Kalikasan – Marami sa ating mga kabundukan ang kalbo at nagkalat ang basura sa lansangan at karagatan. Kung titignan natin ang Pilipinas, ito ay isang archipelago, nandyan ang likas na yamang lupa at yamang tubig. Ang mga bansa sa Gulf mayaman sa langis. Makikita natin kung paano ginamit ng mga arabo ang kanilang likas na kayaman. Gimamit nila ito upang ang disyerto ay maging isang berdeng hardin at lugar ng mga naggagandahan at naglalakihang mga gusali. Pangarap ni Jose na sanay magamit ng wasto ang likas na yaman ng Pilipinas maging isang ganap ng tourist attraction ang kanyang bansa.

It is more Fun in the Philippines

3.Seguridad – Ang walang humpay na alitan sa pagitan ng gobyerno at mga makakaliwang grupo at mga muslim rebel. Ito ang isa sa nagpapahirap sa Pilipinas na siyang dahilan ng pagbaba ng pagbisita ng mga turista at pagbagsak ng ekonomiya. Naranasan din ni Jose ang maging biktima ng mga mandurukot at holdapan sa metro manila dahil sa kahirapan at kakulangan ng seguridad sa lansangan.

Paris Hilton at Luneta Park

4.Pinansyal na Karunungan – Tunay na maipagmamalaki ang mga OFW at ang buong Pilipino sa larangan ng pagtatrabaho. Subalit iilan lamang sa mga Pilipino ang mayroong bank account, investment, insurance at business. Napaka halaga ng mga ito sa buhay ng tao. Sa blog na “If I have 10 pesos a day”natutunan ni Jose ang simpleng paraan ng pag-iimpok.

Philippine Stock Market

Tungkulin ng bawat Pilipino na mahalin, alagaan at protektahan ang bansang Pilipinas. Matuto din tayong bumangon at iahon ang ating sarili sa kahirapan at huwag puro paninisi sa gobyerno.

Hanggang sa muli ito ang kuwento ni Jose.

Pinoy ugaliing mag-ipok. Panahon na para umasenso ang pinas,

sabay sabay nating sinupin ang Pisong Pinoy.

_________________________________________________________________________________

Author: CKsulat

All Right Reserved

Copy of 2014

_____________________________________________________________